"Bussum is Bussum niet meer"

Vaak heb ik deze verzuchting, met een ondertoon van heimwee gehoord, als inwoners terugdenken aan het dorp van hun jeugd. Toen hebben ze er rondgezworven, gespeeld en allerlei dingen beleefd. Dat dorp was hen vertrouwd, met zijn straten, steegjes, speelterreinen en bekende gezichten.

Volwassen geworden gaat men eisen stellen aan zijn woonomgeving, de weginrichting voor het verkeer, zowel in het algemeen als voor zichzelf. Dat geldt ook voor de generatie van na de oorlog. Zij hebben het dorp aangepast aan hun ideeën. Dat gebeurde geleidelijk, soms schoksgewijs, maar onstuitbaar. Leuke hoekjes van toen waren niet te handhaven en werden onbewoonbaar. Smalle straten verstopten en werden verbreed. Winkels breidden uit en moesten oppassen geen verouderde uitstraling te krijgen en gingen dus moderniseren. Daarbij is heel wat verloren gegaan. Maar als we eerlijk zijn moeten we daarbij toegeven dat er daarnaast veel is dat er nu veel aantrekkelijker uitziet. Maar hoe was Bussum ook al weer in 1960? De bevolking was na de oorlog toegenomen van 31.500 tot bijna 40.000 inwoners en in 1965 werd de 42.000-ste ingeschreven. Voor die mensen waren huizen nodig. Alles werd volgebouwd. Daar stak men alle geld, energie en tijd in. Aan het verval dat in de crisis- en oorlogsjaren was opgetreden, kon nog geen aandacht besteed worden. Dat kwam later wel. Objectief gezien maakte het oude dorp in de jaren zestig een verwaarloosde en vermoeide indruk. Er was veel achterstallig onderhoud en de meeste straten waren kaal en boomloos. De klein-dorpse bebouwing in het centrum was in slechte staat en kon eigelijk zo niet gehandhaafd blijven. Ook de verouderde woonwijken rond het begin van de Huizerweg en Laarderweg moesten nodig aangepakt worden. Men verlangde meer licht, ruimte en comfort. Of dat altijd tot een bevredigend resultaat leidde, daar kan men over twisten. Terugkijkend kan het interessant zijn te ontdekken wat die aanpassingen binnen een generatie voor gevolgen hebben. Voor de generatie van direct na de oorlog vormt de zestiger jaren hun jeugd in hun Bussum.

Dit boekje voert u door het dorp van toen. Ik hoop dat u aan mijn keuze genoegen zult beleven.